*Rozdział II*- Jesteśmy bogaci!

       Leżała zemdlona jeszcze przez kilka minut. Po otworzeniu swych pięknych, już rozmazanych od makijażu oczu, ujrzała kamienne ściany, zapewne jakiejś jaskini lub coś w tym guście... Chwila, jakiej jaskini? Przypomniały jej się wszystkie dotychczasowe wydarzenia. Przypatrzyła się sobie uważnie. Nie miała na sobie już pięknej, białej sukni ślubnej, tylko najzwyklejsze ubrania, które nosiła na co dzień. Od momentu samego uderzenia w głowę nie kojarzyła nic. Myśli w jej głowie były niewyraźne, nie trzymały się kupy, były po prostu niechronologiczne. Kolejnym zaskoczeniem był dla niej fakt, że jest przypięta do drewnianego słupa, podtrzymującego skalną konstrukcję. To było dla niej zdecydowanie za dużo. Co z nią dalej będzie? Gdzie jest, i czy kiedykolwiek ktoś ją znajdzie? A- A może nie zdąży... I zostanie znaleziona martwa? 'Kobieto, ogarnij się i zacznij myśleć!'- Stwierdziła w duchu. Rozpoczęła uciążliwą walkę z łańcuchem, który krępował jej ręce. Nagle usłyszała tupot ciężkich butów. Poczuła, że robi jej się gorąco, była przerażona. Gwałtownie odrzuciła od siebie łańcuch, a twarz odwróciła do ziemi. Znajdowała się pozycji, w jakiej została pozostawiona. Udawała nieprzytomną. Stwierdziła, że to jedyny sposób, aby dowiedzieć się czegoś sensownego. Nie myliła się- Już po chwili usłyszała następujący dialog:

-Co masz zamiar z nią teraz zrobić, hę?- Odezwał się kobiecy głos.

- Nie wiem, dobra?! Jeszcze nad tym nie myślałem... - Tym razem do jej uszu dotarł dźwięk niski, najprawdopodobniej należał on do mężczyzny. Wyglądało na to, że byli wspólnikami.

- A kiedykolwiek nad czymś myślałeś?- Rzekła z wyraźną ironią.

- Pff... Powiedziała egoistka, która od towarzystwa ludzi woli tygrysy. A tak w ogóle- To ona nie może tu dłużej zostać, bo nas w końcu namierzą...

-A jak na to wpadłeś geniuszu?- Odgryzła się. Kiedy znowu chciał poruszyć temat zwierząt, warknęła 'Zamknij się'. Powoli zaczęła się oddalać, a odgłos jej kroków stawał się coraz bardziej cichy. Jednak już po chwili jej obraza minęła i przybiegła wraz ze swym ''pupilem'', którym okazała się wcześniej wspomniana odmiana dzikiego kota. Na odgłos pomruku, uwięziona i wycieńczona poruszyła się lekko, aby rozluźnić zwiotczałe mięśnie. Niestety, ten gest nie umknął porywaczom.

-Czekaj, ona się poruszyła! Budzi się, zrób coś!

-Ale co!?

-Rusz chociaż raz w życiu tym pustym łbem! Puszek robi się niespokojny!

- Egh! Głupszego imienia dla tygrysa, to już chyba nie mogłaś znaleźć...- Wtedy chłopak podszedł do niej i odwrócił ją w stronę sufitu. Otworzyła swoje piękne, kasztanowe oczy. Ukazało jej się oblicze przystojnego szatyna. Był dobrze zbudowany i wyglądał na wysportowanego. Nie było więc sensu uciekać, bez problemu by ją dogonił. On zaś wyglądał na zdziwionego.

-Cholera! To nie ona!

-Gratulacje geniuszu, po raz kolejny udało ci się wszystko spieprzyć!- krzyknęła dziewczyna, po czym przyjrzała się jej uważnie. Zrobiła wielkie oczy i przeklęła pod nosem.

 -Wiesz-powiedziała-Może nie wszystko jeszcze stracone... Przyjrzyj się jej, kogo widzisz?- Chłopak myślał przez dłuższą chwilę przyglądając się uważnie niedoszłej pannie młodej. Na jego twarzy zmalowało się zdumienie. Teraz faktycznie sprawy nabrały obrotu. Owszem- porwali nie tę osobę co trzeba, ale zyskali dużo więcej niż się spodziewali. Wyszczerzyli usta w szyderczym uśmiechu. W końcu ich starania nie poszły na marne, za to zaszły o wiele dalej. 

-P-przecież to...

-Ehem. Domyśl się tylko ile szmalu na niej zarobimy! W końcu spłacimy długi, puszek będzie miał co jeść! 

-I tak w końcu by cię zżarł.- Rzucił z ironią.

-Ha,ha bardzo śmieszne. Człowieku, to jest Violetta Castillo, kapiszi? Zdajesz sobie sprawę, jaki okup za nią dostaniemy!? Stary, już jesteśmy bogaci!

---------------------------------------

No i jest, drugi rozdział :D Trochę dramatycznie, Vilu nie będzie miała łatwo w tym opowiadaniu xD  Tak obliczyłam, że to już ostatni z krótszych rozdziałów (Chyba xD) . Chciałabym wam baaardzo podziękować za wszystkie komentarze, bardzo mnie cieszy, że opowiadanie wam się podoba :* Zachęcam do obserwowania i dalszego komentowania :) Pozdrawiam i jeszcze raz ciepluchno dziękuję!